In de middag leggen we aan in de eerste haven van de cruise. Niks geen “grexit” voor ons, want het prachtige Santorini lacht ons uitnodigend tegemoet.

om op het eiland te komen stappen we in kleine bootjes … tenderen is de scheepsterm

“Santorini is een bijzonder Grieks eiland en na de vulkaanuitbarsting in 1500 voor Christus ontstaan. Het indrukwekkende en afwisselende landschap van Santorini maakt dat het eiland ook veel gefotografeerd wordt. De witgekalkte huisjes, kerkjes met blauwe koepels en de kale vulkaanrotsen vormen een schitterend contrast en decor voor mooie foto’s”, aldus Google. Ideaal voor een plaatjesmaker dus!

Met de kabelbaan gaan we de berg op. Het alternatief valt uit principe af. Er staan een groot aantal ezels klaar om de toeristen in de hitte de trappen op- en af te transporteren. Ik beleef een “Thieme” momentje … bah!

  
Vanaf de berg hebben we een top locatie gevonden voor één van de vele foto momentjes. Op de achtergrond dobbert ons schip. Om S. extra te motiveren voor de toeristische uitstapjes, is hij gepromoveerd tot  paparazzi. Met zijn eigen camera in de aanslag vergeet hij al snel hoe heet het eigenlijk is.

Op iedere reis sta ik stil bij degenen met wie wij onze mooie momenten niet meer kunnen delen, maar die wij niet zijn vergeten. Het kaarsje brand vandaag hier.

Dag Santorini … op naar de volgende haven!

en wat vaart daar met ons mee … een minion! Vanavond gezien in dit theater te water. Rare wezens, het zijn net mensen voor S. alleen niet zo gek. De 70’s party na afloop kan hem totaal niet bekoren. Te harde muziek en veel te veel sexy moves (“dat is toch niet gepast mamma?”). Onze wijsneus vertoont gelukkig toch kinderlijke trekken!

Het zijn woelige baren dus we worden in slaap geschommeld terwijl het schip verder koers zet naar Turkije.