Hallo opa Klaas,

Al die maanden na de uitvaart liepen wij bijna letterlijk met jouw ziel onder onze arm. Of liever gezegd reisden wij met de strooibus in gedachten naar mogelijke plekken waar wij het as konden laten waaien. Bad Nieuweschans? Waar dan? Oost-Duitsland? Hoe dan? Waddenzee? Waarom dan? Uiteindelijk dan maar tijdelijk bij ons thuis in de tuin in gezelschap van de tuinkabouter. Werkelijk? Na het overlijden van ons hondenkind twee maanden later konden wij je toch onmogelijk een herdenkingsplaats op hetzelfde niveau van ons geliefde en gecremeerde dier bieden!

En zo verbleef je maanden achtereen op onze zolder alwaar je kleinzoon zich op een kleine twee meter afstand prima vermaakte met menig potje Fortnite op de Xbox. Ach, als de jeugd van tegenwoordig zich vermaakt op een scherm, kan zelfs de bittere realiteit van leven en dood ze gestolen worden zo lijkt het.

Al was je een begenadigd dagboekschrijver, het dagelijkse weerbericht, de ritten met je vrachtwagen, de sportuitslagen en je medische updates in de afgelopen dertig jaar gaven ons helaas geen inzicht in een eventuele laatste wens na overlijden. Nee, als het er op aan komt en bij de dingen die er echt toe doen in het leven, blijf je helaas een gesloten boek tot in de eeuwigheid.

Ons restte dan ook niet anders een ‘genealogisch onderzoek’ te doen naar je eigen ouders die enkele malen worden vermeld in combinatie met een bezoek aan een kerkhof. ‘Het staat er nog mooi bij’ schreef je. Nou inderdaad … het kerkhof waar je naar verwijst blijkt een liefelijk en klein kerkhofje te zijn in een bosje in Nieuw-Roden. Blij verrast zijn wij wanneer we de naam van beide grootouders vinden op een urnen nis in een urnen muur aldaar.

Althans, beide namen staan keurig vermeld op de gedenksteen. Wanneer de nis na overleg met de gemeente wordt geopend om te beoordelen of jij er ook bij kunt, is de verrassing compleet! Tot je zoon’s verbazing glanst alleen zijn oma’s urn hem toe. Waar is opa? Het ‘genealogisch onderzoek’ wordt nu een ‘recherche onderzoek’ vrezen wij.

Ieder nadeel heeft ook hier zijn voordeel

De nis had nu zeker voldoende ruimte voor je laatste stemmig beklede behuizing formaat olieblik. Op woensdag 27 juni 2018 heb je dan ook je allerlaatste reis gemaakt naar Begraafplaats Nieuw-Roden, Ereberglaan (Esweg), 9311 PR Nieuw-Roden.

Daags na je vertrek zegt je jongste kleinkind uit het niets: ‘mamma, ik mis opa nu wel op zolder!’. Ondanks zijn obsessie voor gamen is hij dus wel degelijk bewust geweest van je aanwezigheid. We besluiten dan ook om hem het weekend daarop ‘opnieuw’ afscheid te laten nemen met een gedenkplaatje en een bloemetje. Mooi man en prima zoals altijd!

De cirkel is rond!

Je bent als enigst kind terug in de schoot van in ieder geval je moeder en wij hebben dat waardige plekje gevonden om zo nu en dan naar terug te kunnen gaan.

Het kon minder …

Groetjes,

SAME

 

PS:

Je vergeten kunnen we momenteel onmogelijk. We hebben nog (te) veel speciale items uit je inboedel thuis. Ook wij moeten afronden. Merendeel van deze ‘waardevolle’ schatten gaan dan ook in de opruiming en zullen we binnenkort tonen op deze site (af te halen voor wat de gek er voor geeft) en op Marktplaats same4u